Avonturen in Buenos Aires
Door: Willemien
Blijf op de hoogte en volg Willemien
10 November 2013 | Argentinië, Buenos Aires
Hola la gente!
Woensdag kwam ik na een vlucht van 14 uur aan in Buenos Aires. Eindelijk mijn reis is nu echt begonnen. Na aankomst had ik mijn bagage heel snel en ook mijn taxi had ik vrij snel gevonden dus in ongveer een half uur was ik op weg naar mijn hostel in het centrum van Buenos Aires. Binnen een uur was ik bij mijn hostel. Meteen kreeg ik allemaal tips wat te doen in Buenos Aires en verder op mijn trip, nadat ik had verteld wat mijn plannen zijn. Erg handig en aardig! Ik heb mijn spullen gedropd en ben toen even een verkenningswandeling gemaakt door de stad.
Buenos Aires is echt heel groot, druk met smalle straten, mooie oude en vaak vervallen gebouwen. Donderdag ben ik samen met Slava, mijn koreaanse gay buddy en Jan Lui, een duitser mrt costa ricaans bloed, naar La Boca geweest. La Boca is de kleurrijkste buurt hier en ook de armste, ook het beroemde voetbal stadion waar Maradonna heeft gespeeld is daar.
Vrijdag leek het me wel leuk om te gaan fietsen en Slava wou wel mee. Toen ik vroeg of ie kon fietsen vertelde hij dat in zuid Korea er steeds meer mensen fietsen. Dus op zoek naar een fiets. Eerst gingen we samen met Ryan, die in het hostel werkt geld wisselen. Hier kun je namelijk als je je geld op straat wisselt een betere wisselkoers krijgen. Voor het wisselen hebben we eerst rondgelopen om de goeie persoon te vinden toen we die gevonden hadden en er aan d vrouw duidelijk was gemaakt hoeveel er zou worden gewisseld werden we mee genomen naar een klein winkeltje waar we pesos kregen en zij onze dollars. Slava en Ryan kregen ipv 5.6 pesos voor 1 dollar nu 9.5 pesos, veel meer dus. Ik ga kijken of ik nog aan dollars kan komen in uruguay, want dat is zeker wel de moeite waard.
Verder is het niet meer gelukt om aan een fiets te komen want het fietshuursysteem lag eruit.... jammer. S avonds heb ik wat gedronken en gegeten met Tom, die ik op het vliegveld in londen heb ontmoet. We zijn naar de haven geweest, die een beetje aan nederland doet denken n hebben wat gegeten op een boulevard waar voor de rest alleen maar locals waren.
Gister was poging 2 om aan een fiets te komen en als nog door de stad te gaan fietsen. Ook dit keer ging het niet zoals gepland.
Onderweg naar de fietsen voelde ik namelijk ineens iets nats. Ik dacht water en wou het van me af halen. Het bleek viezigheid. Slava had gelukkig een tissue bij zich toen een vrouw die op een tourist leek en engels sprak ons wou helpen. Ik zette mijn tas op d grond en weg tas natuurlijk. Het werd dus een middag op het politiebureau. Op het politiebureau was ook een ouder amerikaans koppel van wie de tas was verwisseld met daarin sierraden die hun zoon voor zijn moeder had gemaakt. De zoon is nu dood, echt zielig.
Na het kwijt raken van mijn tas was ik erg geschrokken, maar nu gaat het wel weer, gelukkig. Vandaag doe ik evn rustig aan en ga naar een lokale markt en morgen ga ik een nieuw paspoort aanvragen en opzoek naar en mobiel en camera.
Verder hoop ik zo snel mogelijk verder te kunnen trekken richting Trelew, waar je walvissen kunt spotten. Slava en Tom gaan ook die kan op, dus dat is in ieder geval al helemaal top! (:
Adios en liefs!!
Woensdag kwam ik na een vlucht van 14 uur aan in Buenos Aires. Eindelijk mijn reis is nu echt begonnen. Na aankomst had ik mijn bagage heel snel en ook mijn taxi had ik vrij snel gevonden dus in ongveer een half uur was ik op weg naar mijn hostel in het centrum van Buenos Aires. Binnen een uur was ik bij mijn hostel. Meteen kreeg ik allemaal tips wat te doen in Buenos Aires en verder op mijn trip, nadat ik had verteld wat mijn plannen zijn. Erg handig en aardig! Ik heb mijn spullen gedropd en ben toen even een verkenningswandeling gemaakt door de stad.
Buenos Aires is echt heel groot, druk met smalle straten, mooie oude en vaak vervallen gebouwen. Donderdag ben ik samen met Slava, mijn koreaanse gay buddy en Jan Lui, een duitser mrt costa ricaans bloed, naar La Boca geweest. La Boca is de kleurrijkste buurt hier en ook de armste, ook het beroemde voetbal stadion waar Maradonna heeft gespeeld is daar.
Vrijdag leek het me wel leuk om te gaan fietsen en Slava wou wel mee. Toen ik vroeg of ie kon fietsen vertelde hij dat in zuid Korea er steeds meer mensen fietsen. Dus op zoek naar een fiets. Eerst gingen we samen met Ryan, die in het hostel werkt geld wisselen. Hier kun je namelijk als je je geld op straat wisselt een betere wisselkoers krijgen. Voor het wisselen hebben we eerst rondgelopen om de goeie persoon te vinden toen we die gevonden hadden en er aan d vrouw duidelijk was gemaakt hoeveel er zou worden gewisseld werden we mee genomen naar een klein winkeltje waar we pesos kregen en zij onze dollars. Slava en Ryan kregen ipv 5.6 pesos voor 1 dollar nu 9.5 pesos, veel meer dus. Ik ga kijken of ik nog aan dollars kan komen in uruguay, want dat is zeker wel de moeite waard.
Verder is het niet meer gelukt om aan een fiets te komen want het fietshuursysteem lag eruit.... jammer. S avonds heb ik wat gedronken en gegeten met Tom, die ik op het vliegveld in londen heb ontmoet. We zijn naar de haven geweest, die een beetje aan nederland doet denken n hebben wat gegeten op een boulevard waar voor de rest alleen maar locals waren.
Gister was poging 2 om aan een fiets te komen en als nog door de stad te gaan fietsen. Ook dit keer ging het niet zoals gepland.
Onderweg naar de fietsen voelde ik namelijk ineens iets nats. Ik dacht water en wou het van me af halen. Het bleek viezigheid. Slava had gelukkig een tissue bij zich toen een vrouw die op een tourist leek en engels sprak ons wou helpen. Ik zette mijn tas op d grond en weg tas natuurlijk. Het werd dus een middag op het politiebureau. Op het politiebureau was ook een ouder amerikaans koppel van wie de tas was verwisseld met daarin sierraden die hun zoon voor zijn moeder had gemaakt. De zoon is nu dood, echt zielig.
Na het kwijt raken van mijn tas was ik erg geschrokken, maar nu gaat het wel weer, gelukkig. Vandaag doe ik evn rustig aan en ga naar een lokale markt en morgen ga ik een nieuw paspoort aanvragen en opzoek naar en mobiel en camera.
Verder hoop ik zo snel mogelijk verder te kunnen trekken richting Trelew, waar je walvissen kunt spotten. Slava en Tom gaan ook die kan op, dus dat is in ieder geval al helemaal top! (:
Adios en liefs!!
-
10 November 2013 - 23:18
Sophie:
Hmm nogmaals; kop op en verder! Blij dat je wel zo'n leuk en positief verhaaltje kan schrijven! Kijk uit naar de volgende! Veel plezier lieve wil! ♡ dikke knuffel -
11 November 2013 - 10:22
Jappie:
Lieve Wil,
Mama en ik zijn ook heel blij om dit - overwegend positieve - verhaal te lezen. Sterkte met alles, en laat ons even weten als je nog hulp nodig hebt. Liefst rechtstreeks op mijn eigen e-mailadres of telefonisch.
Heel veel liefs en groetjes van mama, papa en Pieter -
13 November 2013 - 10:36
Grietje:
Ha Willemien,
Heel leuk om je belevenissen een beetje te kunnen volgen op deze manier.
Al heel wat meegemaakt dus! Zo te lezen heb je je weer snel hersteld...
Alle goeds gewenst!
Liefs van Grietje -
18 November 2013 - 09:53
Rik Jellema:
willemien,
je hebt er geen gras over laten groeien: onmiddellijk na aankomst bestolen worden, het is een dure (levens)les.
Er zijn maar 2 manieren om zulke dingen te vermijden tijdens een reis: extreem vertrouwen (blijkbaar loopt dat altijd goed af, ik weet niet waarom......) of extreem wantrouwen (mijn recept, maar je maakt dan ook niets mee omdat je je voor alles en iedereen afsluit; niet doen dus!).
O ja, er is nog een 3e: do it your own way.
Reizen op instinct!!
Doe zo voort, en vergeet niet: "reiziger, er is geen pad, het pad ontstaat al lopende".
wijze raad van ome Rik
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
